Hoewel het steeds vaker voorkomt dat mensen voor bepaalde of onbepaalde tijd op reis gaan, weet de Nederlandse belastingdienst hier nog niet mee om te gaan. En meedenken is vaak te veel gevraagd. Wij hebben gelukkig nog maar twee keer problemen gehad met de belastingdienst tijdens ons nomadenbestaan. Voor nu lijkt het opgelost maar je weet het maar nooit, er kan zomaar weer iets anders geks de kop op steken.
Onze eerste keer in de bureaucratische molen was nadat de automatische incasso van de wegenbelasting niet goed in het systeem stond geregistreerd. Het was niet eens onze fout. Er was iets fout gegaan in het systeem waardoor de afschrijvingen niet uitgevoerd konden worden. Na twee maanden zagen we dat de wegenbelasting niet werd afgeschreven en toen zijn we gaan bellen. Veel wijzer werden we er niet van totdat er een acceptgiro in de bus lag met betalingsachterstand. Nog maar eens de telefoon gepakt Hoezo wordt er een acceptgiro gestuurd, we hebben juist voor vertrek een automatische incasso geregeld. De belastingdienst vond het heel normaal en was nogal kortaf. Er zat een boete op omdat er niet op tijd betaald was; administratieve kosten.
Het opnieuw instellen van de automatische afschrijving kan alleen met een handtekening van ons. Na aangegeven te hebben dat we ondertussen al lang en breed in Frankrijk zaten en het nog zeker zeven maanden duurt voordat we weer in Nederland zijn, bleef het even stil. Er is toch echt geen andere manier meneer. Dat er eerder toestemming gegeven was, maakte geen bal uit en het via internet regelen is geen optie. Om niet elke maand zelf een acceptgiro te moeten gaan overmaken zijn we meegegaan met de, voet bij stuk houdende, belastingdienst. Het formulier is naar ons briefadres gestuurd, daar gescand, in Frankrijk uitgeprint en ondertekend om het vervolgens weer in te scannen en terug te sturen. Het klinkt makkelijker dan dat het was, in het Frans op zoek gaan naar een scanner...
