Lekker in het zonnetje, laptop op schoot, op een groot balkon van ons eigen (huur)appartement. Wanneer je ergens je zinnen op zet kan je leven snel veranderen. Zo ook bij ons. Waar we na onze tweede keer Marokko richting Scandinavië zouden gaan voor een zomer in Noorwegen, zitten we nu opeens in Noord-Portugal, in een appartement nog wel. Tijdens ons jaarlijkse evaluatiemomentje eind december bleken onze plannen en doelen beter te passen bij wat stabiliteit. Dus is de beslissing genomen om voor een periode ons huisje op wielen in te ruilen voor een huis van beton op vierhoog. En we hebben geluk, we hebben nog steeds een mooi uitzicht.
Wonen, werken, reizen, leven, slapen, lachen, sacherijnen, Ninja trainen, Ninja haren, afwas bendes, naar de wc, douchen en dat alles op elf vierkante meter en vier wielen. De afgelopen 2,5 jaar hebben wij intens genoten van het camper leven. En er komt ook zeker geen einde aan, het staat voor nu alleen wel even op pauze. Of ja het fulltime camper leven dan, want de camper staat uiteraard nog steeds voor de deur voor minitripjes.
De drang begon bij mij steeds beetje bij beetje toe te nemen om een eigen vaste basis te hebben. Met de mogelijkheid om je in een andere ruimte te bevinden dan de ander. Te douchen wanneer je zin hebt maar ook om vooral even niet bezig zijn met een aantal basisbehoeften waar je bij het camper leven vaker over na moet denken. Gewoon even de focus op de 'belangrijke' zaken in plaats van steeds afgeleid worden doordat de basisbehoeften dringender zijn.
