Onze maatschappij is zo vormgegeven dat alle kortetermijnacties onderdeel zijn van een plan voor de toekomst. Het klinkt logisch en iets wat de politiek ook meer zou mogen doen. Kom er maar in Arjen Lubach. Maar op persoonlijk niveau gaat het soms wat ver. Van de middelbare school direct een keuze maken voor een vervolgstudie en na nog eens vier tot zes jaar in de schoolbanken direct een baan zoeken want die hypotheek moet worden afgesloten en de kinderkamer moet worden klaargemaakt. We rollen van de ene druk in de andere en houden zo de consumptiemaatschappij in stand. Want zonder werk kunnen we niets betalen en we willen natuurlijk wel up to date blijven met de nieuwste gadgets. Meer werken dus. Carrière maken.
Wij hebben het anders aangepakt, we willen niet werken om te leven. We willen leven. We willen reizen. Werken doen we precies genoeg, zonder een groot plan voor de toekomst.
Sinds we terug zijn gekomen uit Nieuw-Zeeland was het gelijk duidelijk, we willen blijven reizen. De wereld is zo onbegrijpelijk mooi dat je je er niet voor kan afsluiten om alleen maar bezig te zijn met, een door de mens ontwikkeld fenomeen, de economie. In mijn ogen zijn we niet op de wereld gezet om (veel) te werken, geld te verdienen en te consumeren. En ook niet om het grootste deel van onze tijd op één plek door te brengen. Het kan toch niet anders dan dat we een ander doel hebben, want wie wint er nou echt in deze situatie? Niemand toch? Sterven zonder dat we hebben genoten van alles en iedereen om ons heen op deze aarde. Dat is voor ons geen optie!
Hoewel we na onze eerste grote reis allebei verder zijn gaan studeren, lekker deelnemen aan de maatschappij, hebben we na het behalen van onze bachelor en master titel nog nooit één maand fulltime gewerkt voor een baas. Natuurlijk hebben we parttimebanen en vakantiebaantjes gehad maar 40 uur of meer op kantoor zitten voor een baas dat is er nog nooit van gekomen. We zijn voor onszelf begonnen vanuit de ervaringen die we hebben opgedaan. De insteek van ons bedrijf is niet om hier moeilijk rijk van te worden, of ons 70 uur per week kapot te werken. Onze werkzaamheden voorzien ons, maar net, in ons onderhoud. En het mooie is dat onze werkzaamheden verre van 70 uur per week vragen. Naast het werk kunnen we dus reizen.
