Camperpech, het moest er een keer van komen. Ruim een half jaar onderweg en met 15.000 kilometer op de teller kunnen we van geluk spreken dat we alleen nog maar kleine probleempjes hebben gehad. Tot nu, de problemen volgen elkaar op. We staan in zes dagen tijd in drie verschillende garages voor verschillende problemen. De pech start met een kapotte waterpomp waarna een olielek volgt en het laatste 'probleem', we laten nieuwe voorbanden op de camper zetten.
Na een slopende wandeling in het Ordesa National Park wordt de motor tijdens het rijden wel heel warm. Berg op loopt de temperatuur vaker op maar het gekke is dat de motor niet meer afkoelt terwijl we de berg af rijden. De camper gaat bij Broto aan de kant en de motorklep open. De koelvloeistof is zo goed als leeg en het laatste straaltje loopt voor onze ogen uit de motor. Dit is serieuze pech, hier gaat een beetje zelf klooien niet bij helpen. Het advies van Bassie altijd blijven lachen, is makkelijk op te volgen als je gebroken bent. Op zoek naar de verzekeringspapieren, als het goed is hebben we pechhulp Europa, en een koud biertje. Beide zijn snel gevonden en binnen een paar minuten hangt er iemand aan de lijn van SOS International.
De service is uitstekend, snel blijkt dat de verzekering de pechhulp dekt. Bedankt NKC. En na een vragenvuur van tien minuten wordt de Spaanse wegenwacht ingeschakeld. Nog die avond komen ze langs. Geduldig wachten we af als we worden gebeld door de Spaanse wegenwacht, voor de exacte locatie. Binnen 30 minuten komt er iemand zegt de dame maar na anderhalf uur vragen we ons af of er nog wel iemand komt. SOS Internationaal weet ons te vertellen dat het morgenochtend wordt. Gelukkig staan we op een mooi en rustig plekje. Hier overnachten is geen schande.
