Na het nieuws dat Pic du Midi dicht is, precies op het moment dat we in de buurt zijn, wordt er snel omgeschakeld; nu houden we budget over om te snowboarden in Andorra! Na een geweldige beklimming wordt dit kleine land bereikt. En de sneeuw kan niet verser!
De planning wordt wat overhoop gehaald, daarom is het besluit snel genomen; er gaan kilometers gemaakt worden. Op naar Andorra. Voor de eerste keer maken we gebruik van een Franse tolweg, maar lang duurt het niet. De kosten lopen snel op en als het navigatiesysteem ons van de tolweg afstuurt sputteren we niet tegen. De reden waarom het navigatiesysteem de tolweg vermeed is nog steeds een mysterie. Maar ondertussen zijn we erachter dat de Garmin zo zijn rare trekjes kent. Zo blijkt ook de N20, een hoofdweg van Frankrijk naar Andorra, afgesloten. Volgens de Garmin onbegaanbaar door landslides. Hij toont enkel nog een alternatieve route, goed 200 kilometer om. We besluiten de Garmin niet blindelings te volgen en in Foix navraag te doen bij het Office du Tourisme. Vriendelijk wordt ons verzekerd dat de weg open is, het lijkt er zelfs op dat de vraag vaker gesteld wordt. Op een iPad laat ze via verschillende apps de staat van de wegen zien. Goed begaanbaar en sneeuw vrij gemaakt, ja er ligt al veel sneeuw vertelt ze.
Tegen het advies van de Garmin in rijden we stug door over de N20 en zonder problemen. In het bergdorpje Hospitalet op 1300 meter hoogte wordt voor het eerst overnacht in de sneeuw. Er is geen stroom, direct een goede test voor de accu en boiler. Blijft de camper vannacht warm zonder dat de accu leeg raakt? Zonder problemen! De volgende ochtend is het file rijden, met schitterend uitzicht, tot Andorra. De pistes zijn net een dag eerder geopend (zaterdag) en veel Fransen willen daar direct gebruik van maken. Hier scherpen we het hoogte record met de camper aan: 2150 meter.
