Wat is er nou mooier dan op de top van een land te staan en te genieten van de uitzichten? Er wordt gezegd dat je vanaf de Slættaratindur (880 meter) alle eilanden van de Faeröer kan zien. Het moet dan wel een mooie en heldere dag zijn. Sommige mensen zeggen zelfs dat ze vanaf hier IJsland hebben zien liggen. Wij nemen de proef op de som en beklimmen de hoogste berg van de Faeröer eilanden.
De hoogste berg ligt op het eiland Eysturoy en de route naar de top start bij een parkeerplaats in de bergpas Eidisskard tussen de dorpen Eidi en Funningur. Op een hoogte van 399 meter moet er nog iets meer dan de helft zelf geklommen worden. Het klinkt misschien makkelijk maar het is een stevige wandeling die de (boven)beenspieren goed op de proef stelt.
Het eerste deel gaat recht omhoog langs de vrij steile bergwand. Ook hier is het voornamelijk gras waar je doorheen loopt en de schapen zijn nooit ver weg. Een echt pad is er niet te zien en al zigzaggend lopen we af op een paal waar het gras steeds meer plaats maakt voor rotsen. Vanaf hier, op ongeveer 670 meter, gaat er een duidelijk pad geleidelijk omhoog.
Opmerking: Op de langste dag van het jaar (21 juni) is het een traditie om de Slættaratindur te beklimmen om de zonsondergang te zien en een paar uur later de zonsopkomst. In de tussentijd wordt er traditioneel gezongen, gedanst en genoten van lokale gerechten.
De Faeröer Eilanden bezoeken? Wij zeggen doen. Ondanks dat de week die we op de Faeröer Eilanden zijn geweest bonus was raden we het iedereen aan. Er is genoeg te doen en te beleven, helemaal voor de natuurliefhebber. Krijg alvast een eerste indruk en duik in het blog.
Vanaf 2015 wonen wij op vier wielen en verkennen de wereld in onze camper. We laten je graag meegenieten maar helpen je nog liever verder met jouw reisvoorbereiding. Volg onze sociale kanalen, het blog of schrijf je in voor de nieuwsbrief.
Hoe hoger we komen hoe verder we kunnen kijken. Maar soms wordt het zicht totaal belemmerd door de voorbij razende bewolking. Ook hier geldt dat het weer zo kan omslaan en dat een goede voorbereiding geen slecht idee is. Werken met laagjes kleding is weer het advies. Net onder de top is er een plateau met een heerlijk uitzicht op het eiland Streymoy en de weg die we de dag ervoor hebben gereden richting Tjørnuvík.
Dan komt het meest technische stuk van de wandeling (of beklimming). Het pad is getransformeerd in rotsen en het is goed zoeken naar de ideale weg naar de top. Er zijn meerdere opties en het is maar net welke jou het fijnste lijkt. We lopen een stuk verder door met de top aan onze rechterkant om vervolgens via de rotsen omhoog te klimmen.
We komen uit op een plateau, waar wij hoopten op een echte top was dit plateau niet wat we verwacht hadden. Het voordeel is dat we met meer gemak van de uitzichten rondom de hoogste berg genieten. Continu schuift de bewolking langs en wisselt het uitzicht elke keer. Alle eilanden gaan we niet zien en IJsland al helemaal niet. Maar de uitzichten op de eilanden in de directe omgeving zijn gelukkig mooi genoeg.
Door het aantrekken van de wind wordt het steeds kouder boven op de top. Na een half uur te hebben rondgekeken besluiten we de top weer achter ons te laten. Lekker naar beneden is onze gedachte, dat zal lang niet zo zwaar zijn als naar boven. Helaas hebben we ons daar toch even op verkeken. Het eerste deel, het pad over de rotsen, gaat inderdaad prima. Maar zodra we weer op het grasland komen en recht naar beneden beginnen te lopen klappen onze bovenbenen bijna uit elkaar. Dus weer zigzaggen om de druk eraf te halen. Vier uur na vertrek staan we weer bij de camper, moe maar voldaan.
