Of het nu een vrouwending is of dat het mannen gewoon niet interesseert, ik weet het niet. Maar sinds Lars en ik in de camper wonen is het nog duidelijker. Ik maak me druk om dingen waar Lars totaal geen snars om geeft. Camper frustraties die bij mij zo nu en dan de kop opsteken. Goede manier om ervan af te komen? Spuien in dit blog.
Na goed anderhalf jaar in de camper vind ik dat ik het recht heb opgebouwd om mijn frustraties op papier te zetten. Aan het begin dacht ik nog, och dat went wel. En dat doet het eigenlijk ook wel maar de frustratie of irritatie die blijft. Sure, leven in een camper dat is allemaal leuk en aardig, mooie uitzichten, lekker in de natuur, buitenleven enzo.. Maar af en toe, grrrrr. Ben je er klaar voor? Daar gaan we.
Leuk en gezellig zo'n kampvuur, buiten koken onder een fonkelende sterrenhemel. Maar die lucht die is zonder wasmachine onmogelijk uit je kleren te krijgen. De kleine ruimte van de camper helpt ook niet mee want laten we de kleren op de bank liggen voor een nachtje, dan stinkt de hele camper naar vuur. Ik hou daar gewoon niet van en al helemaal niet omdat ik zelf geen wasmachine heb en het altijd een gedoe is om te wassen. Dat brengt me gelijk bij de volgende frustratie.
Ik haat wasmachines. Serieus nog nooit is de was zonder gevloek gelukt. Het staat denk ik in de sterren geschreven want in elke wasserette of camping waar ik kom om de was te doen gaat er iets mis. De wasmachine kapt ermee op het moment dat hij net vol met water staat, in IJSLAND. Zie dan de nog vieze was maar weer droog te krijgen. Sommige wasmachines vinden drie omwentelingen wel genoeg en dan is het programma klaar. Of ik kijk met mijn domme hoofd weer eens verkeerd, en staat er geen wasmachine en droger maar zijn het twee wasmachines. Waardoor ik de schone was in de regen moet uithangen.
Lars is de kok in onze relatie en daar is hij ook goed in. Elke avond eet ik lekker en weet hij weer wat moois op tafel te zetten. Maar tjonge jongen wat kan ik me irriteren aan de etensluchten die 's avonds in ons bed hangen. Toen we de camper net hadden heb ik in mijn enthousiasme alle gordijnen uit de camper getrokken en weggegooid. Die gebruiken we toch niet. Als snel kwamen we erachter waarom juist bij het bed een gordijn hing, na de eerste maanden heb ik met de hulp van moeders en (schoon)moeders toch weer een gordijntje bij het bed gemaakt. Het probleem is nog niet verholpen maar al wel minder.
