In tegenstelling tot de Adriatische kust heeft de Middellandse Zee veel meer afwisseling. Van ruige kliffen tot lang gerekte stranden, hier vind je alles. En nog fijner de rondslingerende troep wordt steeds minder en minder naarmate we noordelijker komen. Aan de Italiaanse kant van de Middellandse Zee zijn de trekpleisters als Pisa, Rome, Napoli en Pompei bij iedereen bekend. Maar er is hier veel meer te doen. Een greep uit de verborgen hoogtepunten.
Buiten bereik van de grote hoofdwegen ligt Tropea verstopt. Een liefelijk klein stadje gebouwd op de kliffen die uit het niets lijken te zijn verschenen. Wat Tropea nog mooier maakt zijn twee hagelwitte stranden die de overgang van de zee naar de kliffen een stuk vriendelijker maken. De verschillende uitzichtpunten geven elke keer weer een nieuw inzicht in de schoonheid van dit onaangetaste stadje en haar omgeving. Vooral de kerk, gebouwd op een rots die uit de zee steekt, maakt Tropea haast mythisch.
Tip: Vergeet niet om de typische pittige worst te eten; Nduja. Wij kochten hem bij de slager voor op de BBQ. Maar hij is op meerdere plekken te eten. En lekker dat ie is!
De kustlijn, en dan vooral de weg erlangs, van Amalfi schijnt lijp te zijn. Maar van wat wij er van begrepen mag je deze niet met een camper rijden, of alleen op onmogelijke tijden (midden in de nacht). Maar gelukkig is daar de S18, een ultieme kronkelweg hoog langs de kust met epische uitzichten. Heel stijl is het nergens, maar smal zijn de wegen wel. Met af en toe een stukje eenbaansweg zijn we blij dat we niet langs de Amalfi kust hoeven te rijden, hoe zou die weg er wel niet bij liggen..
Zelf op roadtrip? Het mooiste stukje van de S18 ligt net voor Parco Nazionale del Cilento tussen de dorpjes Pollcastro Bussentino en Maratea.
Hoewel het op de UNESCO Werelderfgoed lijst staat hebben we niet het idee dat veel mensen Reggia di Caserta bezoeken. En dat is opmerkelijk, want damn wat een gebouw! Het paleis is gebouwd met het idee om de paleizen van Madrid en Versailles in de schaduw te stellen en ze op alle mogelijke manieren te overklassen. In die opzet zijn ze redelijk geslaagd. Ook al zijn lang niet alle kamers openbaar, de kamers die wel bezocht mogen worden zijn een goede kijk in de luxe van dit enorme complex. Eigenlijk kun je maar één verdieping bezoeken, maar waar dan wel onder andere de koninklijke ontvangst zaal, slaap- en werkkamer zijn gevestigd. Elke kamer heeft zijn eigen thema en dat komt terug in de plafondschilderingen.
Nadat onze monden niet verder kunnen openvallen duiken we de tuin in, of zeg maar het park. Een enorme strook groen brengt je naar het water in de verte. Verschillende watervallen sieren het centrale stuk terwijl er een tal van paadjes naar verscholen plekken lijden. Neem vooral een lekkere picknick mee en vergaap je aan de luxe van dit koninklijke paleis buiten Napoli.
Praktische informatie: Voor €12,- p.p. krijg je toegang tot zowel het paleis als het park, voor €9,- p.p. bezoek je alleen het paleis.
