-
De Albanese Rivieraanemptytextlline
In veel landen in zuidelijk Europa zijn overal halve gebouwen en ruïnes te spotten. Albanië spant de kroon, op elke straathoek staat een half afgebouwd gebouw of een niet te gebruiken bouwwerk. Bovendien hangt er aan elk verlaten onderkomen een knuffel. Wij keken onze ogen uit en probeerden uit te zoeken hoe dit zit.
Tijdens het communisme in Albanië was het land erg arm. Mensen hadden honger, leefden in slecht gebouwde huizen en er was amper infrastructuur in het land. Nadat Albanië aan het eind van de 20e eeuw het communisme achter zich liet, verliep de vooruitgang niet vlekkeloos. Veel Albanezen waren hun geld kwijt nadat ze alles hadden geïnvesteerd in onbetrouwbare investeringen. Ze kregen geen geld terug en er ontstonden heftige demonstraties in het land. De overheid kon en wilde niks doen en veel Albanezen waren radeloos. Er kwam net geen burgeroorlog en veel Albanezen waren weer terug bij af. Geen geld, geen vooruitgang, helemaal niks. Mensen vetrokken naar het buitenland of probeerden hun geld op andere manieren terug te verdienen.
De helft van de Albanese bevolking woont tegenwoordig in een land buiten Albanië. Veel van deze Albanezen zijn nog erg verbonden aan het moederland en een aantal zou graag weer terug willen. Het land heeft echter nog niet genoeg te bieden qua werk en economie, dus blijven veel van de Albanezen in de landen waar ze hun nieuwe leven hebben opgebouwd. Een aantal rijkere Albanezen hebben ondertussen wel investeringen gedaan in hun moederland. Maar door de recente economische crisis, zijn veel mensen en bedrijven er financieel op achteruit gegaan. Hierdoor liggen de buitenlandse investeringen in Albanië stil en staan er dus overal half afgebouwde gebouwen. Pas als er weer genoeg geld is kan er weer verder worden gewerkt. Dit is ook te zien aan veel woonhuizen. Vaak is het onderste deel van het huis door de bewoners bewoonbaar gemaakt en is de tweede en derde verdieping van het huis onaangeraakt en onafgemaakt.
