Menhirs (megalieten) in Locmariaquer
Deze regio in Bretagne barst van de menhirs, in verschillende vormen, maten en opstellingen. De verwijzing aan Asterix & Obelix is snel gemaakt. In Locmariaquer ligt één van de grootste. En inderdaad, deze ooit 18,5 meter hoge 280 ton wegende menhir is in vier stukken gevallen en ligt nu al enkele eeuwen onaangetast. Als we dit horen, is de keuze snel gemaakt, waarom gaan voor veel kleine menhirs (Carnac) als er ook één grote is!
De menhir ligt weggestopt achter hekken en is een toeristische attractie waarvoor je entree moet betalen. Prima, dan verwacht je ook wat. Helaas valt het allemaal wat tegen. De intro video begint goed, maar als daarin wordt verteld dat één van de aanwezige tombes ooit dienst heeft gedaan als parkeerplaats en volledig is gerestaureerd dan ga je al snel vragen stellen over de authenticiteit. De andere tombe geeft ook niet het gewenste wauw-effect. De menhir zelf is indrukwekkend, vooral het verhaal erbij. Hoe is deze enorme steen hier gekomen? En hoe hebben de mensen van toen hem rechtop kunnen zetten? Vragen waarop nog steeds geen antwoorden zijn. Maar ook hier een puntje van kritiek. Trots wordt er verteld hoe de menhir al sinds jaar en dag onderdeel is van de gemeenschap maar nu mag je er niet eens meer over het gras lopen. Jammer. Door deze kennismaking besluiten we niet naar het gelijksoortige park in Carnac te gaan.
Wij Reizen In Frankrijk
Frankrijk is een populair vakantieland, waar je kunt blijven reizen. In de ruim vijf maanden die wij door Frankrijk reizen hebben we veel diversiteit gezien. Blijf niet hangen in het stereotype Frankrijk, maar ontdek het meer via onze tips & tricks. Haal alles uit jouw tijd in Frankrijk!
Lars, Dasja & Ninja reizen in Brutus (camper) over de wereld. We laten je graag meegenieten maar helpen je nog liever verder met jouw reisvoorbereiding. Volg onze sociale kanalen, het blog of schrijf je in voor de nieuwsbrief.
De kust af op zoek naar surfstranden
In de surfshop is het weer besproken, al snel kwam daar het advies: “go south, as soon as possible. The wheater is so good there, go go go!” Als iemand je dat zo enthousiast meedeelt dan is het zo, dus we gaan zo snel mogelijk richting het zuiden.
Onderweg stoppen we bij meerdere stranden om te kijken of het voor ons te doen is om te surfen. Omdat de winter eraan komt zijn de golven vele malen hoger dan bijvoorbeeld in de zomer. Onze kaart zegt dat er bij Saint-Croix-de-Vie gesurft kan worden. Vol goede moed rennen we het strand op, de stroming is sterk maar er zit voor ons af en toe een goede golf tussen. Na het surfen besluiten we om zoveel mogelijk meters naar het zuiden te maken en rijden we door tot La Rochelle. Na een nachtelijke stadswandeling gaat de route naar het zuiden vroeg in de ochtend weer verder.
Meer geluk bij deze surf spots?
De volgende plek waar we kijken hoe de golven zijn is La Porge. Het is net donker als we aankomen en de sterrenhemel is schitterend maar de golven klinken te hoog. De volgende ochtend zien we het met eigen ogen. Dit is dus zo’n plek waar het in de zomer goed surfen is maar in de winter moet je echt weten wat je doet. De golven zijn imposant.
Lacanau Ocean is hetzelfde verhaal, dit wordt nog maar eens bevestigd door iemand die in de laatste minuut voordat hij het water uitkomt zijn board breekt. Hier hebben wij niets te zoeken. Dit herhaalt zich nog een paar keer; Cap Ferret, Mimizan, Messanges Plage, Anglet en Biarritz.
Gelukkig kennen we Hendaye nog van een vorige surfvakantie. Hier komen we uiteindelijk toch een paar dagen aan surfen toe! Het is zoals Typhoon zegt: “Ik kan surfen, mits de juiste baai, mits de juiste tijd, maanstand windrichting en de onderstroom“.
