Na een geslaagd Oud & Nieuw in Lissabon wordt het bezoek gedropt op het vliegveld. Weer op onszelf aangewezen is het lastig om een beslissing te maken, wat gaan we doen? En waar willen we heen? Het idee om naar Marokko te gaan speelt nog steeds dus rijden we opnieuw richting de Algarve. Maar de route verloopt toch een beetje anders..
Nog wat brak van Oud & Nieuw, of misschien wel de hele week, vliegt de tijd voorbij. Zonder het door te hebben staan we na een paar uur weer in de Algarve. Helaas toont de Algarve een ander gezicht, het is guur. Elke dag vallen er regenbuien en de wind is hard. Enkele dagen zijn zo slecht dat de camper niet wordt verlaten. Het is even wennen, maar met 100 dagen onderweg is het logisch dat er een keer slechte dagen tussen zitten. Gelukkig maken de wind en regen plaats voor de zon. De temperatuur schiet omhoog en ineens lopen we weer vrolijk buiten in een korte broek. Nu de zon zich weer laat zien, verruilen we de kust voor het koudere binnenland.
Hoewel je over de Algarve veel hoort over de kustlijn, die inderdaad sick is, kent het binnenland ook de nodige hoogtepunten. Op de gok kiezen we een weg om het binnenland in te rijden, de N2. De goede keuze blijkt al snel, de N2 wordt op dezelfde bruine borden aangegeven als de highlights en monumenten van Portugal. We denken dat dit de oude verbindingsweg is met Lissabon dat is leuk maar de weg is ook zonder die eindbestemming gruwelijk. De perfecte roadtrip weg. Vol met uitzichten, heuvels, scherpe en minder scherpe bochten. En het mooiste van alles, lekker rustig. Top Gear kan zich hier flink uitleven.
De eerste stop is in Ameixial, een rustig dorpje waar niet veel lijkt te gebeuren. Op een paar kinderen na zijn het vooral de typische oude Portugese baasjes die op straat te vinden zijn. En juist buiten het dorp staan de oude vrouwtjes op het land te werken. De rollen lijken omgedraaid, maar aan het plezier op hun gezichten te zien vinden ze het zo erg nog niet.
