De Spaanse kust is niet echt overtuigend. Ondanks dat het nog flink wat kilometers (477 km) zijn naar de Algarve, is dit het doel om kerst te vieren. Iedereen is lyrisch over de Algarve. En oh my.. wij nu ook! Westelijk van Albufeira slaan we kamp op bij Praia Marinha, wildkamperen op de kliffen, perfect. Opstaan met gruwelijke uitzichten en lijpe stranden op een paar minuten lopen. Voor ons de ideale kerst.
De eerste etappe
Vanaf Cordoba is het niet in een dag te rijden naar de Algarve dus is Matalascanas de tussenstop. Een dorpje gelegen aan de Spaanse kust en aan het begin van een Nationaal park. Het grote strand staat vol met vissers maar voor ons is vooral het slapen op het geluid van de zee genieten. Veel van het dorpje, wat op de Michelinkaart als bezienswaardigheid staat aangegeven, en het Nationaal park zien we niet. Maar genoeg indrukken die ons vertellen om hier nog eens terug te komen. Op weg naar Marokko, of van Marokko weer terug naar Portugal misschien?
Elektronische tol in Portugal
Het is nog 253 kilometer van Matalascanas naar de kerstbestemming in de Algarve; Praia Marinha. Er moeten een aantal huishoudelijke zaken worden gedaan dus een combinatie rit ligt voor de hand. Helaas pakt dit anders uit, het wassen van de camper is snel gebeurd. Het lozen van het vuilwater en bijtanken van schoonwater is iets lastiger. Maar net over de grens zo gefixt. Het zoeken naar een wasserette is hopeloos. Waar in Frankrijk vele mogelijkheden zijn en wasserettes goed vindbaar is dat in Spanje en Portugal niet. De dag vliegt voorbij en de kerstinkopen zijn ook nog niet in huis. De zoektocht naar een wasserette laten we voor wat het is, dan maar met de hand.
Doordat de huishoudelijke zaken ons bezighouden vallen de borden bij de grens langs de snelweg totaal niet op. Elektronische tol, radarapparatuur, informatie voor toeristen? Geen idee, als het belangrijk is staat het toch nog duidelijker op de borden? Daarbij staat tolwegen vermijden aan op de navigatie en rijden we door naar de supermarkt, halen voor een week eten en vervolgen rond half zes onze weg. Oeps, een uur tijdsverschil, het is dus eigenlijk half zeven. De weg is slecht en nog anderhalf uur op dit soort weggetjes wordt killing. Dus tol betalen en lekker doorrijden, hier begint het avontuur. Waar wij tolpoortjes verwachten zoals die in Frankrijk en Spanje, hangen er in Portugal camera’s boven de weg en scannen ze het nummerbord. Met nergens een mogelijkheid om je daarvoor aan te melden behalve aan de grens. De volgende dag komen we achter de eventuele gevolgen; een boete van tien keer het tolbedrag! Na wat research en telefonisch contact is het opgelost, een prepaid tolkaart waar de ingangsdatum met een dag is aangepast.
Start jouw Portugal rondreis!
Start jouw Portugal rondreis of vakantie met behulp van onze ervaringen, opgedaan in ruim 18 maanden toeren door dit aangename Zuid-Europese land. We hebben alles over Portugal overzichtelijk voor je uitgewerkt in dit eBook. Van de Portugese cultuur tot niet te missen bezienswaardigheden, mooie reisroutes en handige tips & tricks. Kortom, alles wat je nodig hebt om optimaal te genieten van Portugal.
Tip: Naast de ‘normale’ tolwegen met poortjes kent Portugal ook elektronische tolwegen. De tolwegen staan niet zo duidelijk aangegeven als in Frankrijk en Spanje. Elektronische tolwegen in het bijzonder. Rij je met eigen vervoer, meld je dan aan net over de grens of schaf een prepaidkaart aan. Het voordeel van de prepaidkaart is dat die een jaar geldig is, registratie aan de grens 30 dagen. Bij het aanmelden aan de grens is een creditcard noodzakelijk. Meer over auto- en tolrijden in Portugal lees je hier.
De ultieme kerst
Op 21 december is de Algarve bereikt en ons huis op wielen tussen wat bosjes op de kliffen geparkeerd. Met imposante uitzichten en bijzondere stranden op een paar minuten lopen. Hier staan tot de kerst is echt geen straf. De kustlijn is sick, door het beuken van de zee zijn er sinkholes en grotten ontstaan. En zo is de grootste attractie van het gebied, Algar de Benagil ook ontstaan. Van bovenaf al indrukwekkend om te zien. Ons plan om naar de grot te zwemmen is nog niet uitgevoerd. De zee is te wild en het getijde valt net niet lekker. Hierdoor is het ook maar de vraag of er gesurft kan worden.
Om het kerstdiner onvergetelijk te maken schaffen we een rooster voor op de Coox aan. Deze kookunit is geniaal, een echte aanrader, maar koken in een pan op de Coox doen we liever niet. Gewapend met een opengeklapte kip, twee visjes en als toetje 4 GB internet (Vodafone, €1,- per dag) keren we terug naar ons kamp. Klaar voor de kerst.
Kerstmis! Tegen onze gewoonte in staat de wekker vroeg. Als er een mogelijkheid is om te surfen, dan is dat maar even, als het eb is. Met de slaap nog in de ogen bekijken we de golven. Het zou kunnen?! Hoewel de eerste reactie is ‘kom we gaan weer terug in bed liggen, hij is nog warm‘ doen we het tegenovergestelde. Wetsuits aan, op naar het strand. De golven zijn niet ideaal, het duurt even voordat het patroon duidelijk is. En dan weten we een paar golven te pakken. Dit is nu al de beste kerst ooit en het is pas tien uur. Na de kerstbrunch en op het strand te hebben gechild volgt het volgende hoogtepunt, koken op open vuur en daarna fikkie stoken. Het leven wordt niet beter dan dit!
