Nog geen veertig kilometer boven Lissabon ligt Sintra, een stadje omgeven met paleizen en kastelen. Elk met een eigen park maar ook een groots stadspark. Onwetend over de hoeveelheid bezienswaardigheden rijden we naar binnen. Overdonderd blijkt dat er meer tijd nodig is om Sintra te bezoeken. Daarom rijden we door naar Cabo do Roca, om daar de nacht door te brengen en vroeg in de ochtend terug naar Sintra te gaan.
Het is een dag waar onze voorbereiding niet het sterkste punt is, maar waarin alles toch goed uitpakt. Eerst Sintra waar onze verwachting niet blijkt te kloppen. Toen Cabo do Roca. Zonder achterliggende gedachte lijkt het een mooi punt om te overnachten. Het navigatiesysteem wordt ingesteld en het ziet er allemaal logisch uit, tot de weg opeens versmalt. Maar nog geen probleem, het is een prachtige weg dwars door het Parque Natural de Sintra-Cascais. Dan verschijnt de eerste tegenligger, beide iets de berm in en het gaat net. De tweede kan niet de berm in en we moeten uitwijken. De auto passeert maar even lijkt het of wij vastzitten. De geur van brandend rubber dringt rustig naar binnen als niet veel later ook wij onze weg weer vervolgen. Gelukkig maar. De rest van de weg verloopt zonder tegenslagen, maar op de terugweg nemen we toch een andere route.
Aangekomen op Cabo do Roca staan er tot onze grote verbazing tourbussen, meer dan veertig auto's en het is een populaire bushalte waar de lijnbus regelmatig stopt. We vragen ons hardop af waarom, zo mooi is het hier toch ook weer niet. Misschien heeft de reis ons verwend, maar we hebben mooiere uitzichten gehad. Bijvoorbeeld die bij het meest westelijke punt van Frankrijk. Terug in de camper zoeken we het uit en wat blijkt, Cabo do Roca is het meest westelijke punt van Europa! Dat maakt het op een gekke manier opeens een stuk leuker. We overnachten dus op het meest westelijke punt van Europa. De volgende ochtend staan we vroeg op en hebben we Cabo do Roca voor onszelf. Toch best mooi. 😉
