Wij houden van wildkamperen, niet omdat we geen geld willen uitgeven aan campings maar omdat je vaak zo veel mooier staat. Midden in de natuur met het ultieme gevoel van vrijheid en zonder beperkingen en verplichtingen. We doen het praktisch in elk land waar we doorheen reizen. Voordat we naar Marokko vertrokken hoorden we verschillende berichten, wildkamperen zou niet meer mogen en de politie stuurt je met een steeds hardere hand weg. Gelukkig horen we ook positieve verhalen over wildkamperen. Maar ook hier komt naar voren dat het langs de kust toch echt lastiger is. Na eerst een paar weken feeling te hebben gekregen met Marokko zijn we steeds meer en meer wild gaan staan. En wildkamperen in Marokko is nog net even beter dan in Europa, al word je soms inderdaad weggestuurd.
Waarom wildkamperen lastiger wordt
Wildkamperen is in Marokko niet bij wet verboden, dat wil alleen niet zeggen dat het ook overal kan. We hebben meerdere prima (parkeer)plaatsen gevonden langs de kust, maar zodra we begonnen over de nacht doorbrengen werd er direct gezegd dat het niet de bedoeling is, te gevaarlijk. Als we het wel zouden proberen zou de politie gebeld worden. En met de Marokkaanse politie wil je geen discussie beginnen. Op wat voor gevaar wordt gedoeld weten we eerlijk gezegd nog niet zo goed. Eén keer was het een terreurdreiging, maar waarschijnlijk zijn ze vooral bang voor inbraken en/of overvallen.
Opmerkelijk: Niet alleen de politie geeft aan dat random ergens overnachten gevaarlijk kan zijn. Ook van locals krijg je dit soms te horen, of van parkeerwachters die aangeven dat er ‘s nachts niemand is en het dus gevaarlijk is.
Er lijken twee redenen te zijn waarom wildkamperen wordt bemoeilijkt; ten eerste zou de politie smeergeld ontvangen van campings die zich benadeeld voelen door wildkampeerders. Als een camping niet vol staat, en weet dat er in de omgeving veel wildkampeerders zijn, wordt de politie ingeschakeld om iedereen een camping op te sturen. De tweede reden is dat de politie verantwoordelijk is voor alles wat er gebeurt binnen hun regio. Als er een toerist wordt overvallen is dat hier een groot probleem, met als eindverantwoordelijke de politie. Die had het immers veilig moeten houden. Sommige agenten geven dus aan dat ze die veiligheid niet kunnen waarborgen, waardoor je een camping op moet. Maar er zijn, misschien wat gekke, ontwikkelingen gaande. Sommige regio’s hebben een schriftelijke verklaring die je kunt ondertekenen. Hierin geef je aan de risico’s te aanvaarden van wildkamperen en de politie niet aansprakelijk te houden bij eventuele voorvallen.
Opmerking: Of je nu ook echt een verklaring wilt ondertekenen waarbij je nooit helemaal zeker weet wat er staat, dat is een vraag die je voor jezelf mag beantwoorden.
