Na de West-Fjorden is het tijd om Noord-IJsland te verkennen. De bedoeling was om hier ruim de tijd voor te nemen, maar slecht weer heeft ons een dag gekost. En als de ferry plotseling een dag eerder vertrekt dan verwacht worden we gedwongen vaart te maken. Daarom stoppen we alles in de twee dagen die we nog hebben. Gelukkig zijn de twee dagen voldoende tijd om een indruk te krijgen van dit schitterende deel van IJsland. Van Akureyri via de Goðafoss watervallen naar Lake Mývatn en door naar de Dettifoss waterval om af te sluiten met misschien wel het mooiste deel van de 1. De 160 kilometer tussen Dettifoss en Egilsstaðir.
In de vallei van Akureyri zeggen we bijna tegelijk tegen elkaar "wow dit lijkt Queenstown (in Nieuw-Zeeland) wel". De bergen, waarvan de toppen al met sneeuw gekleurd zijn, en het fjord die een soort rust uitstraalt zoals het meer dat bij Queenstown doet. De stad is gezellig, niet te druk en heeft duidelijk een mindere focus op toeristen dan Reykjavík.
Het is hier dat we op zoek gaan naar ons souvenir uit IJsland, een schapenvacht. Uiteindelijk eindigen we helaas toch in een toeristische winkel omdat ze nergens anders te vinden zijn.
Schapenvacht tip: Wil je ook een origineel IJslands schapenvacht? In Sauðárkrókur zit het bedrijf dat de vachten 'maakt'. We kregen dit helaas pas te laat door. Maar hier heb je de grootste keuze mogelijkheden.
De vergelijking met Queenstown wordt nog sterker als we in het Kjarnaskógur bos op een mountainbike trail (Hjólabraut) stuiten. Internet leert ons dat de route 'easy' moet zijn maar daar is verdomd weinig van waar. Zo technisch hebben we nog niet eerder gereden maar wat lijp! Smalle paadjes, scheren langs bomen en over lavavelden naar beneden knallen. Letterlijk en figuurlijk. Jammer dat we niet meer tijd hebben om bekend te raken met deze baan.
