Een belangrijke reden dat we naar Marokko zijn gegaan was, naast de veel betere winterse temperaturen, de mogelijkheid tot surfen. Na eerst de kustlijn in Noord-Marokko te hebben gevolgd, en niet de gewenste golven te hebben gevonden, was het na uitstapjes naar het binnenland dan eindelijk tijd om de populaire surfkust van Marokko te ontdekken. We rijden van Plage Blanche naar Sidi Kaouki en hopen onderweg op zoveel mogelijk goede golven, en anders op zijn minst de mooiste verlaten stranden. Door slecht weer, lees: harde wind, slagen we half in onze zoektocht. Dit zijn onze ervaringen.
Verlaten is het hier zeker, al hadden we stiekem gehoopt dat er helemaal niets en niemand zou zijn. Maar zoals zo vaak in Marokko, er is altijd wel iets of iemand. Niet dat het daarmee direct levendig is, nee de stilte heerst er gelukkig. Afgaande op de verhalen hadden we grootse witte zandduinen verwacht zonder enig teken van leven. Helaas is er een klein soort van dorpje en is Plage Blanche een populaire picknickplaats. Maar gelukkig is de weg van Guelmim naar Plage Blanche schitterend en sta je 's nachts voor je gevoel in de middle of nowhere. Surfen was niet mogelijk, de golven volgden elkaar te snel op en leuk zag het er niet uit. We verwachten dat je geluk moet hebben om hier lekker te kunnen surfen.
Het hoort hier prima surfen te zijn, maar na drie dagen wachten op de juiste weersomstandigheden houden we het voor gezien. In het dorp, wat groter is dan we hadden verwacht, hangt een ontspannen sfeer waar terrasjes, cafeetjes en barretjes gezellig vol zitten. Overal klinkt muziek en er lijkt een heuse 'buiten de deur eet' cultuur te hangen. Zo vol als alles hier zit hebben we nog niet vaak gezien in Marokko. Maar aangezien de wind niet wil gaan liggen besluiten we ons geluk iets verderop in Mirleft te beproeven.
